روزی که خالق شرلوک هولمز خبرنگار شد
تاریخ انتشار: ۲۸ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۶۲۱۴۴
به گزارش همشهری آنلاین، انگلیس از اوایل قرن گذشته نویسندگان مطرحی را وارد حوزه ورزشی‌نویسی کرد که نقش «نویل کاردوس» کارشناس کریکت را در تحول این حوزه بیش از دیگران می‌دانند. کریکت به دلیل جایگاه اجتماعی خاصی که دارد، معمولا نویسندگان برجسته‌ای را جذب خود کرده اما این گرایش زمانی آغاز شد که روزنامه گاردین چاپ منچستر یک منتقد موسیقی را به عنوان کارشناس کریکت استخدام کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تولد توردوفرانس
پس از المپیک لندن، ورزشی‌نویسان در اروپا به تدریج جایگاه بهتری پیدا کردند تا اینکه روزنامه اسپورتینگ‌لایف منتشر شد؛ روزنامه‌ای که صفحات ورزشی‌اش محدود به پوشش اخبار شرط‌بندی مسابقات اسبدوانی نمی‌شد و دیلی‌میل که حدود ۳۰ درصد مطالب خود را به ورزش اختصاص می‌داد. همزمان در فرانسه نیز روزنامه لوتو- اکیپ کنونی- همین نقش را برای ورزش کشورش ایفا می‌کرد به خصوص با ابتکار سال ۱۹۰۳ خود: «برگزاری تور سالانه دوچرخه سواری دور کشور.» به این ترتیب «تور دوفرانس» متولد شد و همچنان هر سال خبرنگاران نزدیک به خط پایانی جمع می‌شوند تا نام دوچرخه سواری که پیش از همه از خط عبور کرده را با لباس زرد رنگ ثبت کنند. رنگی که یادآور رنگ اصلی روزنامه لوتو است. در ایتالیا هم «جیرو دی ایتالیا» سنتی است که از روی «تور دوفرانس» برداشته شده و از آن‌جا که گاتزتا برگزار کننده این تور است، برنده لباس صورتی‌رنگ به تن می‌کند؛ رنگ زمینه اصلی روزنامه گاتزتا.
پایان جنگ؛ آغاز عصر طلایی
پس از جنگ جهانی دوم و با رشد فوتبال در اروپا، به‌تدریج ورزشکاران موفق بازنشسته به عنوان نیروهای تازه رسانه‌ها در تلویزیون و رادیو و مطبوعات مشغول به کار شدند. پخش زنده تلویزیونی لیگ انگلیس پس از جام جهانی ۱۹۶۶ شروع شد که نقطه عطفی در کار مطبوعات ورزشی انگلیس نیز بود؛ جریانی که به تدریج قوی‌تر هم شد و در دهه ۷۰ عصر قدرت گرفتن ادبیات در فوتبال و پدیده‌ای به نام «کتاب فوتبالی» به عمق پیدا کردن فوتبال و البته نویسندگان آن کمک کرد. رابطه دوطرفه فوتبال و ژورنالیسم در اروپا پس از جنگ جهانی دوم، روند رشد آن‌ها را شکل داده است.
می‌خواست معلم شود، تاریخ‌ساز شد
ورزشی‌نویسی در اروپا و به خصوص در انگلیس بیش از ۲۰ سال است که از فاز روزمرگی یا کار کردن مطالبی صرفا جهت پوشش خبری و تحلیلی مسابقات کوچک و بزرگ فاصله گرفته و جدا از انجام این کارها، به سمت نگاه جامعه‌شناختی به ورزش در حرکت است. سال ۱۹۸۹ بود که ویلیام هیل اهدای جایزه «کتاب ورزشی سال» را آغاز کرد. جایزه‌ای که اولین بار به «دن توپولسکی» برای کتاب جنجالی‌اش در مورد مسابقات قایقرانی رسید. اتحادیه «روزنامه نگاران ورزشی بریتانیا» که در سال ۱۹۴۸ تاسیس شده نیز هر سال ۲ جایزه ویژه به برگزیدگان خود اهدا می‌کند. یکی به ورزشکاران برتر سال و دیگری به یک نویسنده موفق جزیره. در همین مسیر است که شاهکارهایی مثل «فوتبال علیه دشمن»، «رویای خراب شده» و کتاب های ورزشی برجسته دیگر در اروپا منتشر می‌شود. در واقع ماشین رسانه در اروپا مشوق‌هایی برای کارمندان خود ایجاد می‌کند که به واسطه آن، همزمان با تولید خبر و نقد اتفاقات روز، نگاه و تحلیل لایه‌های درونی ورزش را هم پویا نگه می‌دارد و این نگاه‌ها در قالب کتاب‌هایی که هر سال توسط نویسندگان خلاق رشته‌های مختلف متولد می‌شود، به دل ماشین ورزش برمی‌گردد. به این ترتیب در کنار خبرنگاران و روزنامه نگاران ورزشی، نویسندگان برجسته نیز در این حوزه متولد می‌شوند. در نگاهی گذرا ژورنالیسم ورزشی در اروپا و خاصه در انگلستان از ۱۸۷۵ که جیمز کاتن در هرالد پرستون می‌نوشت تا امروز که نویسنده‌ای مثل مارتین ساموئل دستمزدش از حقوق متوسط بازیکنان لیگ برتر جزیره بیشتر است، پیشرفت خیلی زیادی داشته است. موسس اتحادیه روزنامه‌نگاران ورزشی اما شاید تاثیرگذاری‌اش بر کیفیت ژورنالیسم ورزشی بیش از نام‌هایی باشد که تا اینجا از آن‌ها یاد شد. چارلی بوکان مردی است که در دهه ۱۹۲۰ پس از فعالیت جدی فوتبال، می‌خواست معلم شود اما پیشنهاد کار در ساندرلند و بعد آرسنال باعث شد او در ابداع سیستم (دبلیو. ام) توسط هربرت چاپمن و انقلاب تاکتیکی سرمربی آرسنال نقش ویژه داشته باشد. ۲ سال پس از پایان جنگ جهانی دوم بوکان که یک فعال مطبوعاتی شده بود، اتحادیه روزنامه نگاران ورزشی که به آن اشاره شد را تاسیس کرد که تا امروز کمترین تغییرات را داشته و بدون مشکل به کارش ادامه می‌دهد.
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: رسانه خبرگزاری روزنامه نگاران خبرنگاران روزنامه نگاری ویژه ورزشی رسانه خارجی روزنامه نگاران ورزشی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۶۲۱۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زنده یاد آتیلا پسیانی خالق خاطرات دهه شصتی‌ها بود
آتیلا پسیانی که با بازی در «محله بر و بیا» خالق خاطرات دوست‌داشتنی برای دهه شصتی‌ها بود، در تمامی سال‌های بلند فعالیت هنری خود در گونه‌های رنگارنگِ جدی تا کمدی به ایفای نقش پرداخت، نقش‌هایی که نمود آن‌ها در فیلم‌های بسیاری پیدا بود.
«کشتی آنجلیکا»، «دو فیلم با یک بلیت»، «مسافران»، «خاکستر سبز» و «روز شیطان» از جمله آثاری بود که او از میانه دهه شصت تا سال ۷۳ در آن‌ها نقش‌آفرینی کرد. تا بعد از آن نوبت به همکاری با رسول ملاقلی‌پور و تهمینه میلانی در فیلم‌هایی چون «هیوا»، «دو زن» و «نسل سوخته» برسد. بعد از آن بود که در حوالی سال ۸۰ نوبت به همکاری‌اش برای بازی در آثار فریدون جیرانی و کمال تبریزی در فیلم‌های «آب و آتش»، «شام آخر» و «گاهی به آسمان نگاه کن» رسید.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلیفرزاد موتمن که آتیلا پسیانی سابقه بازی در دو فیلم او به نام‌های «آخرین‌بار کی سحر را دیدی» و «صداها» را دارد، بازی این هنرمند عرصه‌های سینما، تئاتر و تلویزیون را تکنیکی و با تمرکزی بالا در صحنه می‌خواند که قادر بود نقش‌های پیچیده و روان‌شناختی را به گونه‌ای ادراک‌پذیر ایفا کند.
گرچه «کما»ی آرش معیریان فیلمی در ژانر کمدی به‌شمار می‌رفت، اما پسیانی ایفاگر نقش جدی در آن بود تا در «اسپاگتی در ۸ دقیقه» توانایی‌های بازی در زمینه کمدی را نیز به رخ بکشد. بازی در «آتش بس»، «پاداش سکوت»، «یک عاشقانه ساده»، «پل چوبی»، «نیمه شب اتفاق افتاد»، «غلامرضا تختی» و «سیانور» را از جمله دیگر نقش‌آفرینی‌های به یاد ماندنی این بازیگر فقید می‌توان خواند.
آتیلا پسیانی که آخرین نقش‌آفرینی او بازی در مجموعه «بی‌گناه» به کارگردانی مهران احمدی بود، بعد از مدتی مبارزه با بیماری سرطان، در میانه نخستین ماه پاییزی سال ۱۴۰۲ دیده از سرای ناپایدار فرو بست.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند